Geschiedenis
HOE BEGON HET NU ALLEMAAL…
Stichting Paardrijden voor Gehandicapten is niet van vandaag of gisteren, eigenlijk veel meer van eergisteren. De Stichting bestaat al sinds 1965.
Het begon allemaal met mevrouw De Mol van Otterloo, al vanaf het prille begin bij de Stichting betrokken. Zijzelf was vóór 1965 als fysiotherapeute in Engeland werkzaam, waar zij in aanraking kwam met paardrijden voor gehandicapten. Eenmaal terug in Nederland en nog steeds werkzaam in de gehandicaptenzorg, was zij dan ook gemakkelijk enthousiast te krijgen voor het idee ook hier iets dergelijks op poten te zetten.
Het begin was bescheiden. Er was geen eigen accommodatie, geen ruimte, geen pony’s, maar wel veel gedrevenheid, ideeën en doorzettingsvermogen. Het begon allemaal met twee groepjes van zes leerlingen op de Haagse Manege Berestein, die een paar pony’s in gebruik gaf.
Ook de Koninklijke Stallen stonden heel positief tegenover het idee ‘paardrijden voor gehandicapten’ en boden hulp waar dat maar nodig was. Het enthousiasme groeide, net zoals het aantal aanmeldingen. Daarmee nam ook de behoefte aan een eigen locatie toe.
Redder in de nood was Stichting Miniatuurstad Madurodam, die in 1967 de manege schonk; de gemeente gaf vervolgens toestemming tot de bouw hiervan op een terrein in de Bosjes van Pex. Een terrein dat heel geschikt was, niet alleen door de prachtige ligging en de mogelijkheden volop gebruik te maken van de omliggende bosjes en het duingebied aan de overkant, maar ook omdat er al een kleinschalige manege op een gedeelte van het terrein gevestigd was, en dus tevens een aantal faciliteiten, zoals een buitenmanege, waarvan ook de Stichting gebruik kon maken.
De eerste eigen pony’s graasden op een stukje land in de nabijgelegen duinen en werden speciaal voor de lessen naar de manege gehaald.
Geschiedenis
HOE BEGON HET NU ALLEMAAL…
Stichting Paardrijden voor Gehandicapten is niet van vandaag of gisteren, eigenlijk veel meer van eergisteren. De Stichting bestaat al sinds 1965.
Het begon allemaal met mevrouw De Mol van Otterloo, al vanaf het prille begin bij de Stichting betrokken. Zijzelf was vóór 1965 als fysiotherapeute in Engeland werkzaam, waar zij in aanraking kwam met paardrijden voor gehandicapten. Eenmaal terug in Nederland en nog steeds werkzaam in de gehandicaptenzorg, was zij dan ook gemakkelijk enthousiast te krijgen voor het idee ook hier iets dergelijks op poten te zetten.
Het begin was bescheiden. Er was geen eigen accommodatie, geen ruimte, geen pony’s, maar wel veel gedrevenheid, ideeën en doorzettingsvermogen. Het begon allemaal met twee groepjes van zes leerlingen op de Haagse Manege Berestein, die een paar pony’s in gebruik gaf.
Ook de Koninklijke Stallen stonden heel positief tegenover het idee ‘paardrijden voor gehandicapten’ en boden hulp waar dat maar nodig was. Het enthousiasme groeide, net zoals het aantal aanmeldingen. Daarmee nam ook de behoefte aan een eigen locatie toe.
Redder in de nood was Stichting Miniatuurstad Madurodam, die in 1967 de manege schonk; de gemeente gaf vervolgens toestemming tot de bouw hiervan op een terrein in de Bosjes van Pex. Een terrein dat heel geschikt was, niet alleen door de prachtige ligging en de mogelijkheden volop gebruik te maken van de omliggende bosjes en het duingebied aan de overkant, maar ook omdat er al een kleinschalige manege op een gedeelte van het terrein gevestigd was, en dus tevens een aantal faciliteiten, zoals een buitenmanege, waarvan ook de Stichting gebruik kon maken.
De eerste eigen pony’s graasden op een stukje land in de nabijgelegen duinen en werden speciaal voor de lessen naar de manege gehaald.